به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه کلورادو با بررسی و تجزیه این قطعه یخ قدیمی نشان دادند که منشاء دوره فشرده انتشار گاز متان به جای اینکه اعماق اقیانوسها و یا لایه های یخهای دائمی باشد مناطق مرطوب بوده است.
این کشف نگاه جدیدی را در خصوص پیش بینی های افزایش اثرات گازهای گلخانه ای و گرمای جهانی فراهم می کند.
محققان در این باره توضیح دادند: متان مرتبط با رسوبات اقیانوسی و لایه های یخهای دائمی، هیدرات اندرونی نامیده می شود. این ماده شبیه به ترکیب یخ متان و آب است که در اتمسفر در دوره های گرمای جهانی آزاد می شود. انتشار حجم بالای انتشار این ماده می تواند همانند گازهای گلخانه ای نگران کننده باشد. به طوری که اگر تنها 10 درصد از این متان ناگهان در اتمسفر آزاد شود معادل با افزایش 10 برابری میزان دی اکسید کربن موجود در اتمسفر است.
نتایج این بررسیها که در مجله "ساینس" منتشر شده است نشان می دهد زمانی که زمین از عصر یخبندان خارج شد، دمای هوا در بعضی از مناطق نیمکره شمالی تنها در مدت 20 سال در حدود 10 درجه سانتیگراد افزایش یافت. این افزایش ناگهانی دما موجب شد که سطح بالایی از این متان در اتمسفر آزاد شود.
در این آزمایش، زمین شناسان با استفاده از کربن 14 به عنوان ردیاب در مناطق آغشته به این نوع ویژه از متان موفق شدند وقایع زمین شناسی مربوط به 11 هزار و 600 سال قبل را در مناطق مرطوب بازسازی کنند.
در این تحقیقات مشخص شد که آزاد شدن متان از رسوبات اندرونی در دوره های حاد گرمای جهانی فرایندی است که باید نسبت به توسعه آن نگران بود.
نظر شما